Innowacje w szkole

Wielu z nas poszukuje nowych metod pracy, chcemy dotrzymać kroku zmianom zachodzącym w otoczeniu, śledzimy osiągnięcia neurodydaktyków, dzięki którym na temat uczącego się mózgu wiemy dużo więcej.

„Szaleństwem jest robić wciąż to samo i oczekiwać różnych rezultatów”
 Albert Einstein.

W świetle ustawy Prawo Oświatowe działalność innowacyjna jest integralnym elementem działalności szkoły. Ustawa wprowadza  regulacje dotyczące działań innowacyjnych. Pojawiają  się w niej zapisy dotyczące  konieczności zapewnienia przez system oświaty kształtowania u uczniów postaw przedsiębiorczości i kreatywności, sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym, w tym poprzez stosowanie w procesie kształcenia innowacyjnych rozwiązań programowych, organizacyjnych lub metodycznych (art. 1 pkt 18). Mówi się o obowiązku tworzenia przez szkoły i placówki warunków do rozwoju aktywności, w tym kreatywności uczniów (art. 44 ust. 2 pkt 3). Czyli jako nauczyciele mamy obowiązek wprowadzać innowacje pedagogiczne, a nasi uczniowie mają być aktywni, kreatywni, innowacyjni. Ustawodawca wskazuje trzy rodzaje innowacji czyli: programowe, organizacyjne i metodyczne. Gdzie szukać inspiracji i podpowiedzi, czyli czym warto się zająć i co wprowadzać, żeby moja innowacja była cenna, wartościowa i poprawiała efekty uczenia się moich uczniów i jednocześnie jakość pracy szkoły w której pracuję. Często wśród nauczycieli pojawia się dylemat, czy maje działania, które wprowadzam są,  czy nie są,  innowacją pedagogiczną?. Na pewno innowacją dla mnie jako nauczyciela będzie wprowadzenie czegoś czego do tej pory nie wprowadzałam, a uważam, że z jakiegoś warto to zrobić. Źródeł innowacji może być wiele np.; niezadowolenie z rezultatów własnej pracy. Jeśli jako nauczyciel pracuję ciężko, poświęcam dużo czasu, aby jak najwięcej „dać” moim uczniom i widzę, że  ich osiągnięcia nie są proporcjonalne do mojego wkładu pracy, jest to dobry powód, żeby wprowadzić elementy, które ich uaktywnią, zmotywują, zaciekawią poprawiając jakość ich uczenia się.

Kolejne źródło innowacji to np.  niepokojące zjawiska, które obserwujemy, a których chcielibyśmy uniknąć np. częstsze niż dotychczas  zachowania agresywne uczniów w różnych sytuacjach.  Mogą być one inspiracją do podjęcia innowacji dotyczącej wychowania i  na przykład nauki nowego sposobu komunikowania się w modelu „wygrany- wygrany”.

Wielu z nas poszukuje nowych metod pracy, chcemy dotrzymać kroku zmianom zachodzącym w otoczeniu, śledzimy osiągnięcia neurodydaktyków, dzięki którym na temat uczącego się mózgu wiemy dużo więcej. Skoro więc wiadomo, warto z tego korzystać i mimo systemu, w którym pracujemy, zmieniać organizację uczenia się  uczniów, na bardziej przyjazną mózgowi. Neurodydaktycy podpowiadają nam, że „dobra lekcja to taka, po której zmęczeni wychodzą uczniowi’, którzy są aktywni, poszukują, sami rozwiązują problemy, uczą się od siebie nawzajem.  Bo przecież od dawna wiemy, że najlepszym sposobem uczenia się, jest uczenie innych. Warto więc osiągnięcia te wykorzystać i nic nie stoi na przeszkodzie, żeby odpowiadając  sobie na poniższe pytania  przygotować innowację pedagogiczną.

1. Dlaczego chcę coś zmienić, chce wprowadzić coś nowego (cel innowacji )

2. Co chcę zmienić, co nowego chcę wprowadzić. (treść innowacji )

3. Jakie będą oczekiwane efekty tej zmiany, korzyści dla ucznia (rezultaty )

4. Jakim sposobem sprawdzę, czy cel innowacji został osiągnięty , czy może być kontynuowana (ewaluacja ) 

Jolanta Kolan

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *