Monitorowanie realizacji podstawy programowej

Zapraszamy do lektury drugiej części artykułu na temat monitorowania podstawy programowej. Dziś kolejne najważniejsze etapy.

O definicjach i wcześniejszych etapach przeczytają Państwo w pierwszej części artykułu.

 Etap trzeci – ocena efektów; zadania nauczyciela: 

1. badanie efektów kształcenia /egzaminy próbne, właściwe/;

2. ewaluowanie pracy zespołów nauczycieli uczących  w jednym oddziale;

3. analizowanie wyników i wniosków z nadzoru pedagogicznego dyrektora szkoły w zakresie realizacji podstawy programowej;

4. przyjmowanie programów naprawczych, wspomagających,

5. autoewaluowanie pracy.

 Postawmy sobie jeszcze klika pytań.

 Najważniejsze: po co monitorujemy?

 Czy faktycznie chcemy ocenić postępy prowadzonych działań, stopień oraz systematyczność realizacji planów i założeń, jak również tempo ich realizacji, dokonywanych w celu niwelowania ewentualnych zaburzeń, czy też traktujemy monitorowanie jako kolejny, uciążliwy obowiązek i spełnienie wymogu biurokratycznego?

 Kolejne  pytanie: jakie  metody, techniki wykorzystamy?

 Tu mamy naprawdę spory wybór: kontrola dokumentacji /programy, podręczniki, materiały edukacyjne, plany dydaktyczne, dzienniki zajęć dodatkowych, zeszyty uczniowskie, wytwory prac uczniowskich, testy, sprawdziany,  narzędzia diagnostyczne nauczyciela sprawdzające wiadomości i umiejętności ucznia, projekty, wymagania edukacyjne i kryteria wymagań na oceny szkolne/, obserwacje zajęć, wywiady, badania ankietowe, autoewaluacje. Dla dyrektora znakomitym źródłem informacji są obserwacje zajęć edukacyjnych nakierowanych na realizację podstawy programowej, ale również wnioski nauczycieli o dopuszczenie do użytku w szkole programów nauczania, lekcje otwarte, udział w działaniach związanych z oceną efektywności procesu edukacyjnego w szkole, uroczystości szkolne, wycieczki edukacyjne, wnioski zespołów nauczycielskich, informacje od rodziców…

 Ponadto możemy opracować zasady prowadzenia monitorowania realizacji podstawy programowej, określić działania, terminy, osoby odpowiedzialne, określić wzory kart monitorowania ilościowego i jakościowego, organizacyjnego.

 Pamiętajmy jednak, aby ilość obowiązującej dokumentacji, nie była wprost nieproporcjonalna do efektów realizacji podstawy programowej.

 Monitorowanie realizacji podstawy programowej powinno być zaplanowane, systemowe, uzgodnione, możliwie najmniej czasochłonne i służące podnoszeniu jakości pracy szkoły.

Stąd też szczególnie ważnym pytaniem jest: co zrobimy ze zgromadzonymi informacjami?

 A co powinniśmy? Odpowiedź brzmi tak:

1. dokonać analizy  ilościowej i jakościowej zgromadzonego materiału;

2. opracować wyniki;  przedstawić wnioski i rekomendacje;

3. wdrożyć przyjęte zalecenia, wprowadzić potrzebne zmiany /np.: zmiana form i metod pracy z uczniem, wprowadzenie elementów oceniania kształtującego, organizowanie zajęć otwartych uwzględniających kształcenie umiejętności kluczowych, zaprojektowanie szkoleń zewnętrznych związanych tematycznie z podstawą programową, korzystanie z platform edukacyjnych…/

4. sprawdzić efektywność przyjętych rozwiązań.

Wtedy dopiero nasze działania nabiorą sensu, a nie będą typowo biurokratycznym zabiegiem.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *